De eerstejaars U15 lijken wel de Houdini’s van VV Tielt. Want net als vorige week tegen leider Racing Waregem sprokkelden de ontsnappingskoningen van 2005 verdiende punten in de slotfase. De penaltygoal van Altin op het veld van KSK Beveren-Leie was goed voor de 2-3 zege, een knappe reeks van 10 op 12 én een traktaat van trainer Jeroen in de dichtstbijzijnde hamburgertent.
Het debuut bij de ‘grote jongens’ in reeks F was aarzelend, om niet te zeggen teleurstellend: 0 op 6 tegen Dentergem en Zulte-Waregem. Maar zie, een maand later blijken de eerstejaars al behoorlijke stappen vooruit te hebben gezet. De fysieke en mentale veerkracht van het team leverde in de jongste vier partijen drie overwinningen en één gelijkspel op. Nu kwam de driepunter er na een rondje vechtvoetbal.
Met Wout D., Lucas, Agon, Wout M., Andi U., Mauro, Mathis, Mateo, Ruben, Rhune N., Altin, Maxim en Raf zakte een onuitgegeven selectie naar het Sportstadion in de Leenriestraat af. Het belette de bezoekers niet om al snel op voorsprong te klimmen. Mathis pakte uit met een prachtige doorsteekpass waar Altin een al even mooi vervolg aan breide: 0-1.
De gastheren beriepen zich op een heel vreemd systeem met een overbevolkt middenveld waardoor van enig combinatievoetbal geen sprake kon zijn. Tielt gooide het dan maar over een andere boeg en stuurde Altin ettelijke keren één tegen één de diepte in. Die tactiek leverde geregeld een heet standje voor het vijandelijke doel op maar het bleef 0-1.
Ook Beveren kon af en toe dreigen maar de gelegenheidsdefensie hield samen met Wout D. goed stand. Meer nog, na slecht uitvoerballen van de lokale keeper kon Maxim op slag van rust met stijl de 0-2 binnentrappen.
De zotte supporters van wit-blauw besloten dan maar om een tandje bij te steken. Elke fase werd vanaf dan betwist en onze jonge ploeg geraakte steeds meer onder de indruk. Net als de ref trouwens, of daar had het toch alle schijn van. Het werd pompen of verzuipen voor de Kanaries en bidden voor een counterkans. Helaas, met een prachtschot kon de oppositie uit de Waregemse deelgemeente de aansluitingstreffer scoren (1-2) en vanaf dan werd het pas echt warm...
In de omschakeling deed Ruben het tot drie, vier keer telkens heel goed maar de pocketspits miste een beetje geluk om zijn ploegmaats weer wat extra ademruimte te gunnen. Aan de overkant werd het leer onorthodox van de lijn gehaald door achtereenvolgens Wout D., Lucas en Wout M.: zo bleef de 1-2 lange tijd op het bord.
Ondertussen was in deel 4 Mateo al geblesseerd vervangen. Beveren-Leie bleef aandringen en toen Lucas op rechts uitgespeeld werd en daarbij eveneens geblesseerd uitviel, werd de bal mooi voor doel gezwiept en viel de vermaledijde gelijkmaker alsnog (2-2).
Het venijn zat ‘m evenwel net als op de vorige speeldag in de staart. Eerst leek zich dat vooral te vertalen in enkele grove overtredingen vanwege de thuisploeg. Maar met het einde in zicht resulteerde één van de daaruit volgende vrijschoppen voor Tielt dan toch nog onverhoopt succes op. Mauro zette zich met overtuiging achter de bal, de scheids bestrafte handspel in de Beverse muur met een strafschop. Altin behield zijn cool en plaatste de elfmeter afgemeten in de rechter benedenhoek: 2-3!
Meteen goed voor derde zege van het seizoen: eentje op karakter, in moeilijke omstandigheden en met een onuitgegeven formatie. Bovendien pronken de eerstejaars nu maar mooi met een gedeelde tweede plaats. Een apetrotse coach Jeroen wist meteen hoe laat het was: trakteren in de Quick. Feestje (bis)! (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten