Na regen komt zonneschijn. Dat platgetreden cliché ging zaterdagmiddag zowel letterlijk als figuurlijk op voor de lichting van 2004.Terwijl de hemelsluizen net op tijd dichtgedraaid werden, zetten de tweedejaars hun beste prestatie van de huidige jaargang neer. Na het dieptepunt in Club Roeselare toonde iedereen op een cruciaal moment mentale veerkracht, fysieke scherpte en tomeloze teamspirit. In een boeiende wedstrijd werd KFC Mandel United met een puike 3-0 wandelen gestuurd.
De walk-over tegen SKD Hertberge had Thijs, Philippe, Warre, Rune V.L., Wout V.D.K., Efrem, Artan en Léon duidelijk deugd gedaan. De boost aan vertrouwen straalde vanaf minuut 1 ook af op Dylan, Robert, Rune M., Julien en Daniel, die de selectie op speeldag 9 in reeks B compleet maakten. Qiano ontbrak met hielproblemen, Thijs en Philippe hadden ’s morgens alweer de U17 gedepanneerd.
VV Tielt had nog een appeltje te schillen met de fusieclub uit Izegem en Ingelmunster. Uit was een driepunter niet meer dan verdiend geweest, maar in de laatste minuut gingen de gastheren toen middels hun enige voldragen aanval van de tweede helft met de volle buit aan de haal. Die hold-up was de bende van trainer Michiel nog niet vergeten. Payback time dus, al presenteerde Mandel United zich andermaal als een stevige tegenstander die de duels niet schuwde en via enkele interprovinciaal spelende pionnen best wat snelheid en techniek in de strijd kon gooien.
Zodra de 76(!)-jarige ref de match op gang gefloten had, zette geel-blauw een solide blok neer. Met Artan en Léon voorin op de vleugels, Wout V.D.K. naast Rune V.L. in een omgekeerde middenvelddriehoek met Efrem en Thijs als organisator van de defensie kon een compact aanvallend en verdedigend Tielt veel meer druk ontwikkelen. De tweede bal was vaak voor ons, en bovendien werd steevast geprobeerd om er combinerend uit te komen.
Het eerste bedrijf was al bij al vrij evenwichtig, met de bezoekers loerend op de counter. Efrem deelde met een laag schot in het midden van de goal de eerste prik uit, Rune V.L. kon net niet bij een lage corner van onze nummer 10. De partij golfde lang over en weer zonder uitgespeelde kansen. Bijna kwam Artan in stelling, maar hij aarzelde een fractie te lang. Rune V.L. opende knap op de hard werkende Léon, na een schermutseling plaatste uiteindelijk Efrem het leer op de lat. Robert kon met een puike flankwissel Léon nog een tweede keer lanceren: via de uitkomende doelman in het zijnet.
Na de onderbreking luidde het devies andermaal “blazen en niet trunten”, een geconcentreerd en gemotiveerd Tielt voerde in een onderhoudend tweede quarter de druk gestaag op. Léon en Artan dreigden, een schot van Efrem dwarrelde in minuut 30 naast de lege verste hoek. Plots was het even schrikken: Dylan ontzette in de voeten van een Izegemnaar, diens plaatsbal stierf op de paal. Wit-zwart-rood putte er het vertrouwen uit om Dylan nog 2x te bestoken.
Veel verbeten middenveldspel kenmerkte het duel en Mandel United verdedigde gedecideerd, tot Efrem op slag van rust de oester alsnog kon open wrikken. Zijn solo bracht drie tegenstanders in verlegenheid, zijn uithaal spatte uiteen op de staander. De fluks gevolgde Léon duwde de verlossende 1-0 tegen de touwen.
De hamvraag bij de tevreden fans voor de kampwisseling luidde: kunnen de U15 dit nog een helft volhouden? Een mysterieuze pasta gaf Artan barstende koppijn, maar Julien deed het als vervanger – met vliegende tackles en al – prima. De eerste kansen waren weliswaar voor de gasten (1x voorlangs, 1x Dylan goed plat), voor een echte uppercut tekenden de Kanaries. Efrem stuurde Rune M. weg op snelheid en die maakte het koel af: 2-0 na 47 minuten.
Tielt probeerde door te duwen met enkele perfect aangesneden vrijschoppen van Thijs. De eerste kopte de opverende Rune V.L. een half metertje naast de kruising, de tweede scheerde nipt over de kruin van de aanvoerder en voorbij de aanglijdende Julien. De ontlading volgde even later in minuut 57. Wout V.D.K. en Efrem (beiden weer op niveau) zetten een schrandere aanval op, Daniel werkte beheerst af: 3-0.
Mandel United zat op de knieën en dat leidde tot steeds bitsiger interventies. Rune M. werd op voorzet van de herrezen Artan gehaakt, de vrijschop leverde niks op. Aan de overkant schreeuwde de fusieploeg voorbarig om een penalty na een charge van Philippe buiten de zestien, Dylan pakte de vrije trap in twee keer. Philippe slalomde vervolgens door de as van het veld en bediende Artan, een botsing met de keeper dwarsboomde de definitieve genadeslag.
De onfortuinlijke Warre (beresterk op de rechterflank) moest nog hinkend het veld verlaten door de impact van vijandige studs op de wreef, op een wenkende voorzet van Rune M. bleek niemand meer gevolgd om te scoren. Ook Léon lag ultiem nog een keertje op vinkenslag maar de stand wijzigde niet meer.
Oprecht applaus voor deze volwassen prestatie na weken van kommer en kwel! Door deze positieve vibe in de ploeg kon iedereen zich weer met het spelletje verzoenen. Best jammer dus dat de tweedejaars uitgerekend volgende week bye zijn door het forfait van Daring Brugge. (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten