maandag 15 april 2019

Verslag Mandel United reeks C (13/04) door Kurt Van Laere

Twee goals in elke helft volstaan voor winst zonder franjes

De tweedejaars U15 hebben iets met spiegeluitslagen. Na de frustrerende dubbele 0-0 tegen KFC Meulebeke werd het nu voor de tweede keer afgemeten 4-0/0-4 tegen Mandel United. Het bisnummer had voetbaltechnisch andermaal weinig om het lijf en bijgevolg kunnen we het in dit verslag uitgebreid hebben over de dolgedraaide omkadering bij de fusieploeg, de hartverwarmende primeur voor de broertjes Van den Meerssche en de 10de (!) clean sheet van doelman Dylan dit seizoen.
Niet bepaald de sfeer van glory days, zaterdagmiddag in de Izegemse Sint-Jorisstraat. Voetballen om 12.30 uur, op een knoestig achterafveldje zonder kantine, en met een tegenstander wiens trainer al tijdens de opwarming de schuttingstaal voor de eigen troepen niet schuwt: een mens wordt er op de voorlaatste speeldag van een lange voetbaljaargang niet bepaald vrolijk van. Bij VV Tielt ontbraken met Thijs en Artan twee certitudes. Interim-coach Gauthier kon naast Dylan, Warre, Philippe, Robert, Rune V.L., Wout V.D.K., Efrem, Rune M., Qiano, Daniel en Julien wel rekenen op eerstejaars Thomas (na één helft alweer spoorslags naar de match op Dosko Beveren) en U13-spelers Lomme en Alexander.

Rune M. stak meteen het vuur aan de lont met een afzwaaier en een afgedwongen hoekschop op een steekbal van Efrem. De corner kwam via Philippe weer bij Efrem terecht, waarop gelegenheidslinksbuiten Julien in de zwaai met de knie de 0-1 in de verste hoek pootte: idealer kan een start bezwaarlijk verlopen. De bezoekers behielden ook daarna het veldoverwicht, al viel er wel plots een lob over de Tieltse dwarsligger. De reactie liet niet op zich wachten: Julien schudde een prima actie uit de benen, de vrijstaande Daniel besloot met een schicht naast. Eén minuut later kon de lokale doelman een nieuwe Tieltse hoekschop niet klemmen, Julien trapte over het doel.
De laatste wapenfeiten voor de mini-break waren voor de gastheren. Op een zeldzame tegenprik duwde Dylan het leer naast de paal in hoekschop, een vrijschop net buiten de zestienmeter werd laag voorlangs gemikt. Tijd om wat extra peper en zout in de ploeg te pompen, dacht Gauthier, en hij dropte in het tweede bedrijf Lomme diep in de punt. Eén speeldag voor zijn nakende afscheid van de edele balsport kon grote broer Warre dát dus schrappen van de bucket list: een familiereünie op het veld in een competitiematch. Lomme had er duidelijk zin in: na goed druk zetten ging de bal meteen naast, en ook in het samenspel liet de pocketspits zich opmerken.

Verzorgd voetbal kregen we niet te zien, de laatste baltoets was er veelal te veel aan. Philippe zette met een vrije trap Efrem alleen voor doel: naast geschept. Alexander tikte het ronde ding dan weer te hard voor zich uit: keeper eerst op de bal. Qiano lanceerde met het hoofd zichzelf: afwerking buiten het kader. Het was wachten tot minuut 33. Na een inworp poeierde Alexander op de doelman, Wout maakte in de rebound koel de 0-2. Voor Mandel was het kalf nu verdronken, temeer omdat achterin Thomas en Philippe de boel helemaal onder controle hadden.
Qiano en Lomme zorgden nog voor wat extra dreiging, waarna vermeend natrappen van Julien de Izegemse trainer én aanhang helemaal door het lint joeg. Toen de jonge ref dit (terecht) onbestraft liet en truitje-trek van een thuisspeler daarna wegens spelbederf wel met een kartonnetje bedacht, sloeg de vlam helemaal in de pan. Krachttermen vlogen onophoudelijk door het zwerk, probeer daar als 14-/15-jarige maar eens rustig bij te blijven. Ook voor de man in het oranje was de match om zeep. Elke schijn van buitenspel en/of fout zou tegen Tielt gefloten worden – om te beginnen Efrem toen die netjes afgezonderd werd door Rune V.L. op vrijschop.

Na rust probeerde Daniel tot drie keer toe zijn stempel te drukken. Tielt ontwikkelde veel druk met onder meer een aanval Rune V.L.-Rune M., een lel van Wout V.D.K. (naast), een gevaarlijke voorzet van Rune M. en een afstandspoging van Efrem. De roodhemden leken terug te meppen met een kopbal maar Dylan tikte met bravoure de gemaakte goal over de lat. Aan de overkant noteerden we naast gevaar via Daniel, Wout V.D.K. en Rune M. ook nog één uitmuntende kans. Rune V.L. loodste Efrem door de mazen van het net: de bal stuiterde naast.
De zegezekere gasten lapten er in deel 4 nog twee goaltjes bij. Op een corner van Efrem moest de goalie alweer loslaten, Alexander kende van dichtbij geen genade: 0-3. Even later herhaalde dat scenario zich, maar nu kon Qiano niet profiteren. De partij bleef bitsig, de sfeer explosief. De Pekkers hadden met het nummer 8 een aardige voetballer in huis die een riante vrije trap afdwong maar de mogelijkheid werd hoog over getrapt. Dat deed Efrem 8 minuten voor affluiten beter: netjes in het dak van het doel en 0-4. Ook Rune V.L. ging op die manier nog zijn kans, de keeper zweefde de forfaitscore eruit.
 
Waarna het inpakken en wegwezen was. Dylan stopte en passant zijn 7de clean sheet sinds nieuwjaar in zijn sporttas, de 10de van het seizoen 2018-2019: een mijlpaal die een applausje verdient. Na het paasweekend wacht geel-blauw nog een laatste opdracht. Thuis tegen Dentergem mag rang 3 de generatie van 2004 niet meer ontglippen. (kvl)


 Broederlijk naast elkaar in de kleedkamer halfweg: Warre en Lomme Van den Meerssche (foto iv)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten