In honderdzestig
minuten voetbal was er geen enkel onderscheid te maken tussen VV Tielt en KFC
Meulebeke. Net als in Ter Borcht eindigde de derby na een gesloten wedstrijd op
een teleurstellende 0-0, samen met de doelpuntenloze draw op het veld van
leider Anzegem al de derde brilscore voor de Kanaries na nieuwjaar. En weer was
de conclusie dezelfde: pomp wat trefzekerheid in deze ploeg en je wint keer op
keer. Het gebrek aan scorend vermogen is frappant. Alleen het kelderduo Dentergem-Pittem
moet het met nog minder goals stellen, Anzegem scoorde drie (!) keer zoveel.
Laten we wel wezen. KFC Meulebeke mag dan een ambetante ploeg zijn die onze
tweedejaars niet ligt en zijn sterkhouders (de nummers 10 en 11) uit 2003 met
een medisch attest een categorie lager laat voetballen, de dubbele confrontatie
met de buren had altijd zes punten moeten opleveren. Maar net als in de heenmatch werd het thuis op
terrein 2 een frustrerende namiddag voor de Tieltse voetbalfamilie. De schaarse
kansen werden gemist en vervolgens verloren de gastheren zienderogen hun tanden
als waren het de valse exemplaren van hun groottante. Naarmate de tijd wegtikte,
zat bijten er bijgevolg niet meer in. Als een centrale verdediger van enkele vuisten groot en de centrale
meisjesdriehoek aan het eind heer en meester zijn, weet je hoe laat het is.
Artan vertoeft deze paasvakantie in zijn vaderland, U13
Alexander mocht proberen het verlies aan snelheid op de flank te compenseren.
Verder kon bij afwezigheid van trainer Michiel interim-coach Tom beschikken
over Dylan, Warre, Thijs, Philippe, Julien, Robert, Rune V.L., Wout V.D.K.,
Efrem, Rune M., Qiano en Daniel. Het rechtstreekse duel om de derde plaats in
reeks C werd bij gebrek aan officiële ref geleid door Franky M..
Tielt worstelde wat met de rood-witte veldbezetting met twee
spitsen, waardoor Rune V.L. uit balbezit telkens met de nummer 10 tussen het
centrale verdedigingsduo Thijs en Philippe kwam te staan. Tegelijk vond Warre
zich op de rechterflank vaak alleen tussen twee offensieve tegenstanders terug.
De thuisploeg had voor rust wel meteen het meeste balbezit en tekende voor
het eerste schot: via Rune V.L. naast. Even later ging Dylan op een eerste
tegenprik gepast plat.
Wout V.D.K. (2x) en Efrem probeerden het van enige afstand,
hun pogingen misten power en venijn. Dan waren de (loop)acties van Alexander
een stuk dreigender. Een oneffenheid in het veld liet de bal eerst op het
cruciale moment wegspringen. Daarna dropte Efrem het leer over de linies en
ging Alexanders inzet voorbij de tweede paal buiten – Rune M. kwam net een stapje
te laat om binnen te duwen: de beste actie van deel 1. Latere probeersels van
Wout V.D.K. (in de armen van de doelman) en Efrem (vastgelopen in de eigen solo)
brachten geen zoden aan de dijk, Meulebeke legde ook één keer aan: huizenhoog
over.
In het tweede bedrijf leek een gebrek aan communicatie wel
de rode draad. Daniel snelde met Qiano op doel af, het afdrukken was overhaast.
Ook een opening van Rune V.L. op Qiano en een nieuwe potentieel gevaarlijke
situatie met Daniel gingen bij gebrek aan overleg en overzicht verloren.
Tussendoor mikte een bezoeker met een plaatsbal over de kooi van Dylan. De Beren lieten een helft lang geen voetbal
zien, maar bleven al bij al makkelijk overeind. Daar kon een vrijschop van Thijs
evenmin verandering in brengen.
Bij de kampwisseling was alweer duidelijk: wie scoort, wint.
Tielt deed er al na zestig seconden een gooi naar. Rune V.L. vond Wout V.D.K.
op de rechthoek die Efrem voor doel afzonderde. Eén stapje te veel en de keeper
gooide zich met succes in de baan van het schot dat via onze nummer 10 buiten
botste: dit was de kans op 1-0.
Wie dacht dat dit de voorbode was van een geel-blauwe
stormloop, was eraan voor de moeite. De tweedejaars opteerden steevast voor de
moeilijkste oplossing en het spel verzandde met de minuut. De match miste pit,
een vrije trap aan beide zijden werd telkens offside afgefloten. In minuut 53
draaide Wout V.D.K. op de flank het gashendel open: dubbelpass met Alexander en
voorzet, Rune V.L. kon voor doel niet besluiten. Even later mocht Efrem vanaf
de zijkant van de zestienmeter een free
kick nemen, nu was het net niet voor Thijs.
De slotfase van het derde quarter was best nog beklijvend. Eerst werd Meulebeke bij een break out twijfelachtig buitenspel
gefloten, vervolgens trapte Alexander op de keeper. Het paasei leek te gaan
vallen op slag van de mini-break toen
Daniel door de buitenspelval werd geloodst. Een passje op de vrijstaande Rune
M. had de verlossing kunnen betekenen, maar die optie werd over het hoofd
gezien: de Meulebeekse goalie had geen moeite om zijn netten te vrijwaren.
In de slotsequentie probeerde Tom het dan maar aanvankelijk met
Robert als linksbuiten – na 7 minuten mocht hij stuivertje wisselen met
Philippe. Die zet moest voor meer kracht in de voorste gelederen zorgen, maar
veel verder dan twee solo’s van Efrem (eindigend in een voorzet naar niemand en
een hoekschop) en een diepe bal van Robert op Philippe (gevaarlijk spel op de
keeper) kwamen de geelhemden niet meer.Integendeel: Meulebeke bleek Tielt helemaal in slaap te hebben gewiegd en nam de bovenhand. Geen enkel duel werd op het middenveld nog gewonnen en voorin zwaaide de pocketverdediger van de oppositie onbedreigd de plak. De laatste kansen waren dan ook voor de gasten. Na een handsbal van Thijs net buiten de rechthoek ging de rechtstreekse vrijschop vanop een riante plaats over, Dylan liet zich niet kisten bij het finale wapenfeit. 0-0 dus na een zwak beestje maar de derde plaats blijft wel behouden. Uit bij Mandel United en thuis tegen Dentergem moet de bronzen medaille met succes verdedigd kunnen worden. (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten