KSK Maldegem-VV Tielt
bleek een ongelijke strijd van begin tot einde. De troepen van trainer Michiel
werden in het Maurice Dewaelestadion platgewalst door hun provinciaal spelende
opponenten, met een 11-1 monsterscore als gevolg. Denk België-Gibraltar, maar
dan vanuit het perspectief van de dwergstaat: leuk is anders.
Het harde verdict na 4x20 minuten afzien bij de beesten? De
tegenstander was twee klassen te sterk. De tweedejaars Julien (debuterend in
doel), Thijs, Rune V.L., Artan, Robert, Wout V.D.K., Efrem, Daniel en Qiano -
voor de gelegenheid aangevuld door eerstejaars Philippe, Léon, Andi U., Ardi en
Altin - maakten geen schijn van kans tegen een in alle onderdelen van het
spelletje oppermachtig Maldegem. Waarschoot was woensdag al een erg harde noot
geweest, maar dit was toch weer the next
level.
De fris van de lever voetballende gastheren belegerden vanaf
minuut 1 de Tieltse muit, alleen de afwerking stond aanvankelijk niet op punt. Geen
nood: na vier open kansen was de vijfde de goede. Maldegem kreeg op een inworp
een zee van ruimte, de 1-0 verdween snedig in het hoekje. Onze defensie had de
handen meer dan vol met de technisch vaardige en pijlsnelle aanvallers. Andi U.
keerde een bal van de lijn, maar bij een fout dichtklappende buitenspelval
opende zich andermaal een boulevard: 2-0
na 11 minuten. De geel-blauwe flanken bleken niet opgewassen voor deze strijd,
het middenveld liep veelal achter een ongrijpbare bal aan, de aanval
verkommerde in de woestijn. Toen bij een spelhervatting de focus ook nog even ontbrak,
was de 3-0 voor de mini-break een
feit.
Maldegem wist de klus geklaard en haalde voor deel 2 zijn
sterkhouders naar de kant. Tielt van zijn kant injecteerde met Philippe en
Altin meer power in de ploeg en profiteerde prompt. Altin zette druk, Daniel
forceerde de eerste corner. De afvallende bal werd door Efrem vakkundig
opgepikt en met overtuiging tegen de touwen gejaagd: 3-1. Aan de overzijde
bracht Julien twee keer redding, een voorzet-schot scheerde voorlangs.
Uiteindelijk plooide een zich moedig verwerend Tielt een vierde keer. Na het
zoveelste inzenden vanop onze linkerflank raakte het leer niet ontzet en volgde
de afstraffing (4-1).
Na rust loodste Qiano Altin door de afweer en Tielt tikte
heel af en toe aardig via Efrem en Wout V.D.K. (die een halve thuismatch speelde in de
gemeente van zijn grootouders), maar kansen leverde dat niet meer op. In
tegendeel, het fysieke sloopwerk begon steeds meer zijn tol te eisen en het
verschil in offensieve slagkracht werd met de minuut groter. Julien kon nog
twee keer uitstel van executie bewerkstelligen, na 55 minuten brak de veer
definitief. De moegestreden jonkies werden steeds makkelijker uit verband
gespeeld, de 5-1 en 6-1 waren een logisch gevolg.
De fun
was er in de slotsequentie al snel helemaal af. Maldegem maakte er een
kat-en-muisspel van en scoorde in een ware demonstratie nog 5 keer. Negentien
tegengoals om je oren krijgen in twee wedstrijden: het hoeft geen betoog dat de
winnaars in de ploeg daar niet bepaald vrolijk van werden. Hoe nuttig het is
tweemaal na elkaar met veel sterkere tegenstrevers te sparren, moet zaterdag
bij de start van de competitie in reeks B blijken. Benieuwd of Club Roeselare
straks het kind van de rekening wordt. (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten