Verslag oefenwedstrijd KFAC Waarschoot (22/08) door Kurt Van Laere

Back to reality

De U15 staan weer met de voetjes op de grond. Na twee hoopgevende oefenmomenten in Aalter en Dentergem werd de bende van trainers Jeroen en Michiel zonder pardon met 8-1 ingeblikt door de leeftijdsgenoten van KFAC Waarschoot. De uitgekookte mix van provinciaal en gewestelijk spelende Oost-Vlamingen maakte van onze onervaren Kanaries kipkap op grootmoeders wijze. De pijnpunten waren legio, maar hey: we reizen om te leren. Uithuilen en dapper verder werken is de boodschap.

Neen, het was geen vrolijke bedoening toen de martelgang van VV Tielt in het Meetjesland circa 20.50 uur eindelijk teneinde was. Rood aangelopen gezichten op onweer, ogen vol frustratie en onmacht, tanden op elkaar geklemd. Boos op elkaar en de wereld, de gelegenheidsreferee op kop. Maar wie geen duels wint, statisch voetbalt, systematisch voor de lange bal kiest, na twee toetsen het initiatief kwijt is, geen aansluiting tussen de linies maakt en zo zeeën van ruimte weggeeft, hoeft zich niet te verbazen dat de slotsom een kansloze afslachting is.

Toegegeven, de tegenstander was niet min: beduidend meer ervaren, met meer snelheid, présence en vista in de rangen, best potig ook. Omdat scheidsrechter Erdogan (geen mop) niet kwam opdagen, werd een Chinese vrijwilliger uit het publiek geplukt waarna met tien minuten vertraging eerstejaars Wout D., Agon, Andi U., Mauro, Léon, Mathis, Mateo, Ruben en Altin hun borst konden nat maken, samen met tweedejaars Artan, Thijs, Rune V.L. en Qiano.

In de studieronde werd snel duidelijk dat Tielt hier uit een ander vaatje zou moeten tappen. Het middenveld Mathis-Mauro-Thijs liep zich de pleuris maar raakte amper leer, er was in alle linies nood aan meer power en snellere voetjes. Bij balverlies centraal in minuut 8 werd het nummer 18 niet opgepikt en voor iedereen het goed en wel besefte, stond het via een puntertje 1-0. Vier minuten later kreeg Waarschoot de dubbele voorsprong cadeau: een slechte terugspeelbal op onze doelman werd gelijkaardig verwerkt en 2-0.

Geel-blauw kon daar voor de mini-break één doelrijpe kans tegenoverstellen. Rune V.L. recupereerde de bal en opende op Altin, de lokale Petr Cech (denk: waterpolohelm) gooide zich gepast in de baan van het schot. Helemaal aan het eind noteerden we ook nog een schepballetje van Mathis en een in de kiem gesmoorde uitbraak Altin-Qiano.

De technische staf probeerde in deel 2 de bakens te verzetten door te hameren op een verzorgde opbouw via de flanken ter vervanging van al die plompverloren lellen naar voor, maar dat kwam er slechts met mondjesmaat uit. Rune V.L. – opgeschoven naar het middenveld - kopte weliswaar op vrije trap van Thijs naast en Ruben stiftte ook nog eens over, voor het overige bleef Tielt het spel grotendeels ondergaan. De bezoekers ontsnapten toen er onterecht geen offside werd gefloten en dreigden zelf ook nog twee keer. Altin kreeg de vrije baan maar stuitte andermaal op de doelman, Ruben kwam bij de rebound net te laat. Op een corner van Mateo knikte Rune V.L. aan de tweede paal naast. Dan hadden de withemden meer meeval: na 35 minuten spel caprioleerde de 3-0 over Wout D. tegen de netten.

Toen het rustsignaal werd gefloten, drong een eerste tussentijdse analyse zich op. De gastheren benutten de ruimte en zaten er kort op, de geelhemden misten collectieve Sturm und Drang naast overzicht en snelheid van uitvoering. Voeg daarbij een veld om de benen (of waren het tenen?) op te breken en je krijgt te veel afval in het spel. In het derde quarter mikte Waarschoot op de lat na het zoveelste balverlies in de omschakeling, de onvermijdelijke 4-0 kende dezelfde oorzaak. Het was voor Tielt zo’n dagje waarop niks lukte en je zag de moed steeds dieper in de schoenen zinken. De forfaitscore werd een feit: op een hoekschop mocht de afvallende bal te makkelijk verzilverd worden (5-0).

Het wedstrijdbeeld wijzigde ook in het slotbedrijf niet meer en onze U15 moesten daarin de kelk tot op de bodem ledigen. Maar niet vooraleer Ruben een geslaagde één-twee met Altin opzette en via een verdediger in de verste hoek raak trof: 5-1 en de eer gered. Jammer dat een eerdere, scherpe vrijschop van Thijs voorbij alles en iedereen zeilde. Net op het moment dat je meerdere jongens de rug zag rechten met wél geslaagd uitdraaien, tikken en doorlopen, sloegen de punchers van Waarschoot keihard toe met nóg een driedubbele uppercut: 6-1, en ver in blessuretijd geheel overbodig 7-1 en 8-1.

Zo kwam een einde aan een rondje ‘zwemmen voor gevorderden’, een harde maar nuttige les in het leerproces van 8 tegen 8 naar 11 tegen 11. Back to reality dus maar dramatiseren is nergens voor nodig. Dit weekend wordt met nieuwe moed gepoogd verdere stappen te zetten tegen Maldegem (zaterdag) en De Ruiter (zondag), alweer niet bepaald familie-uitjes. Alle steun van meereizende fans welkom! (kvl)