In het duel met Racing Waregem tussen de nummers 3 en 2 van reeks C worstelden de tweedejaars U15 met van alles. Met de stormwind en de grote modderplassen die normaal voetbal op terrein 2 onmogelijk maakten, met de bal die al enige tijd niet meer hun beste vriend is en met de toorn van hun coach die de teamprestatie niet kon pruimen. De Kanaries knokten nochtans voor wat ze op dit moment waard zijn, de partij was ruim een uur een dubbeltje op zijn kant. Helaas werkten de voetbalgoden ook nu weer niet mee: een overbodige penaltyfout luidde de ontgoochelende 0-1 in.
En plots gaat het snel. Tien dagen geleden deed VV Tielt nog een gooi naar een afgescheiden eerste plaats, maar met een magere 1 op 9 glijdt geel-blauw steeds verder af in de ranking. De top-2 lijkt definitief weg, en KFC Meulebeke hijgt voor de bronzen plak zowaar al in de nek. Maar misschien is het slechts een ongelukkige samenloop van omstandigheden en had de bende van trainer Michiel uitgerekend nu een vormdip tegen wellicht de 3 taaiste tegenstanders van de reeks.
Wat er ook van zij, het is niét zo dat de generatie van 2004 er niet voor gaat. Ook zaterdag hingen na afloop de tongen uit de mond bij Dylan, Warre, Artan, Philippe, Robert, Ardi (die de geschorste Thijs verving), Rune V.L., Wout V.D.K., Efrem, Rune M., Qiano, Léon en Daniel. Scoren blijft voor deze groep sinds het vertrek van Alessandro en Adam vreselijk moeilijk en elke match gaat wel bij iemand het licht even uit, getuige ook het zeer modeste doelsaldo van +7.
Het was tegen de Rassing helaas niet anders. Nadat met trekkers (!) gepoogd was de mini-vijvers op de fel gehavende akker zo goed en zo kwaad mogelijk te dempen, konden we ons opmaken voor een 80 minuten lang door de wind gedomineerd spektakel op de onbeschutte steppe aan de atletiekpiste. De bezoekers wonnen de toss en begonnen met de wind in de rug. Elke richting Waregems grondgebied getrapte bal waaide binnen de kortste keren terug, als het rotding al niet bleef steken in het moeras dat de Tieltse helft grotendeels in beslag nam.
Meteen werd de hoofdopdracht voor de U15 duidelijk: standhouden tot de rust. In het eerste quarter kon Waregem niet veel meer dan vier corners en balletje in de armen van Dylan uit het voordeel puren, pas in de laatste minuut moest onze nummer 1 met een vuist in de korte hoek echt redding brengen. Tielt knutselde één lovenswaardige actie via Efrem en Léon in elkaar, Qiano besloot op de doelman. Verder was er ook nog een schot van Philippe, waarna Qiano buitenspel liep.
De roodhemden rekenden in deel 2 vooral op hun linksbuiten, maar twee pogingen van de nummer 15 konden Dylan niet verschalken. Rune M. zette zich door en trok voor, de keeper zat er gepast tussen. Eén minuut later deed Efrem zichzelf na een obstructiefout net buiten de 16 een vrijschop cadeau: de lage trap ging naast. Daarna namen de gasten weer resoluut over met twee corners en een grote kans die het doelkader miste. Rune V.L. kaatste een vrije trap met Warre en dropte het leer in de kluts, niemand kon profiteren. Op slag van rust kwamen de gastheren met de schrik vrij. Een prima aangesneden hoekschop vond een vrijstaand Waregems hoofd: bovenkant lat.
Soit, 0-0 halfweg en de 7 beaufort nu als bondgenoot: de Tieltse aanhang putte moed voor wat nog komen moest. De geelhemden trokken dan ook gezwind ten aanval. Efrem verstuurde een leep balletje binnendoor, de goalie gooide zich als eerste op de bal. Wout haalde dan maar uit, de doelman klemde in twee keer. Rune V.L. vond met een flankwissel Léon, Qiano leek de 1-0 aan de voet te hebben maar de dekselse doelman liet de bal nog in hoekschop caprioleren. Daarbij ging de lage kopbal van Rune V.L. op aangeven van Efrem naast. Dylan kreeg voor de mini-break enkel een strakke terugspeelbal van Artan en een free kick van Waregem te verwerken. Efrem ging nog eens zijn kans, pal op de keeper.
Trainer Michiel probeerde in het laatste bedrijf het laken naar zich toe te trekken door zwaarder geschut voorin te posteren. Artan ging als linksbuiten opereren, Efrem speelde als hoog opgeschoven 9,5 in steun van Léon. Het plannetje pakte anders uit. Op het middenveld ontstonden onoverbrugbare ruimtes en nadat de alarmbellen een eerste keer waren afgegaan, riepen drie Tieltse verdedigers tegen één Waregemse aanvaller het onheil over zichzelf af. De spits wurmde zich door de dubbele dekking, zocht en vond het been van Philippe in de zone van de waarheid: penalty. Die werd niet eens zo goed getrapt, maar met nog 15 minuten op de klok het stond wel 0-1.
Wie daarin een wurgende stormloop van Tielt verwachtte, kwam bedrogen uit. De mentale tik van een dreigende 1 op 9 verlamde de benen en de thuisploeg kwam niet meer tot voetballen. Ballen werden overhaast en te hard blind naar voor getrapt, een combinatie of driehoekje, laat staan een schot op doel zat er niet in. Ook niet na de enige noemenswaardige aanval via Efrem en Rune M..
Meer nog, in de slotseconden moest Dylan zijn maats nog hoeden van de 0-2. Vandaar wellicht de frustratie van de coach, maar mogelijk is het beter om nu de rangen te sluiten. Deze groep heeft nood aan een nieuw strijdplan. Benieuwd hoeveel rek er nog op zit voor het zaterdagse bezoek aan de autoritaire leider SV Anzegem. Tegelijk: stunten op De Drie Kaven en de wereld ziet er prompt weer een stuk aangenamer uit. (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten