De sneeuwonderbreking heeft de tweedejaars U15 geen deugd gedaan. Wie dacht dat de passage bij KFC Meulebeke (voor nieuwjaar nog droogjes met 6-3 en 1-5 ingemaakt) in een simpele derde competitiezege op rij zou resulteren, kwam van een kale reis terug. In een troosteloze match - gedomineerd door de wind - lukte zo goed als niks. Geen ideeën, geen tempo, geen focus, geen finesse, geen grinta. Alleen gemekker, juffertjesvoetbal en nonchalance. En dan mochten ze met 0-0 nog niet mopperen: zuur puntenverlies en een nul over de hele lijn dus. Een grote spiegel, om collectief (zonder kammetje en gelpot) voor te gaan staan, lijkt ons de komende week een nuttig attribuut voor de lichting van 2004.
Zo goed als de bende van Michiel in reeks C tegen Emelgem-Kachtem en Racing Waregem uit de startblokken was geschoten, zo slap was de kost die zaterdag in Ter Borcht opgediend werd. Oké, draaischijf Efrem ontbrak naar aanleiding van de uitvaart van zijn oma en Philippe was opgevorderd om na drie delen de eerstejaars in Staden te gaan versterken, maar Dylan, Rune M., Thijs, Philippe, Julien, Rune V.L., Warre, Qiano, Wout V.D.K., Daniel, Artan, Léon en Raf M. moeten toch tot meer in staat zijn dan het onbeholpen potje stamp dat zich 80 minuten lang voor onze ogen voltrok.
Er waren windstoten voorbij de 40 kilometer per uur aangekondigd en de thuisploeg besloot slim met de wind in de rug af te trappen. De omstandigheden waren moeilijk, voortdurend waaiden er ballen terug richting Dylans strafschopgebied. Bovendien was het voor het gelegenheidsmiddenveld Qiano-Warre-Rune V.L. en rechterflank Wout V.D.K. een quarter lang zoeken naar de posities.
Tielt verzamelde wel drie corners op rij (met onder meer een tikje van Qiano en een scherp inzenden van Thijs tot gevolg), maar de bezoekers gaven er al snel ook evenveel weg. Artan waagde nog eens vanuit een onmogelijke hoek zijn kans, voor het overige waren de acties te traag en te onverzorgd om ook maar enige dreiging op te leveren voor de mini-break.
In het tweede bedrijf ging het van kwaad naar erger. Meulebeke, zeker niet de meest imponerende tegenstander, kwam zowaar het gevaarlijkst opzetten. Een goed schot ging voorlangs, een break-away in overduidelijke buitenspelpositie werd wild over getrapt. Pas in minuut 32 deden de Kanaries iets terug. Artan probeerde Wout V.D.K. af te zonderen, de keeper was het eerst op de bal. Ook Rune V.L. legde twee keer aan: naast het kader en in de handen van de doelman. Toen Meulebeke met een poging op Dylan het orgelpunt achter de eerste helft plaatste, stapten die van ons geïrriteerd richting kleedkamers.
De Tieltse spionkop legde zijn hoop dan maar bij het windvoordeel na rust, hun troetelploeg deed er bitter weinig mee. Artan bleef worstelen met zichzelf, de infiltrerende Wout V.D.K. liep alles maar helaas ook zichzelf voorbij. Na 8 minuten was er wel een goede voorzet van Artan, Wout V.D.K. mikte op de keeper. Een corner miste de knikker van Rune V.L. op een haartje, de trap van Thijs werd van de lijn gekeerd. Daarna ging de Tieltse storm liggen, Meulebeke mocht alweer verbazend makkelijk het balletje rondtikken. Er was nog een enkele knal van Artan, maar geheel naar het beeld van de wedstrijd bleek niemand bij de pinken om de rebound op te pikken.
Trainer Michiel (lijdend langs de zijlijn) drong voor de slotsequentie nog maar eens aan op meer duelkracht en overtuiging. Zijn smeekbede leek te worden verhoord na doorzetten van Qiano, maar Artan trapte naast. Plots was het aan de overkant 4 tegen 2, Thijs ontzenuwde de situatie. Léon (half ernaast en voorlangs) en Artan (kopbal op corner naast) probeerden nog wat, daarna verzandden de geel-blauwe troepen andermaal in een aaneenschakeling van halfslachtige tussenkomsten, blinde beslissingen en nefaste misverstanden.
De beste kansen waren en plus nog voor de Beren. Tielt ontsnapte tot twee keer toe aan de nederlaag: één poging ging rakelings voorlangs, een tweede vrijgeleide in overduidelijke buitenpositie werd eveneens gemist. Rune V.L. werd in de slotminuten als extra centervoor uitgespeeld maar ook die zet bracht geen zoden meer aan de dijk.
De troosteloze 0-0 gaf een wrange nasmaak, de tweedejaars zijn hun maximum én de gedeelde leidersplaats kwijt. Volgende week komt FC Mandel United op bezoek. Winst levert de U15 niet alleen altijd minstens de tweede plaats op, maar ook de broodnodige sportieve rehabilitatie. Al komt niks vanzelf, werd andermaal bewezen. Kan iemand ons zeggen waar die spiegel in de kleedkamer mag worden geplaatst? Zonder dank. (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten