Herfstkampioenen zonder nederlaag die na de jaarwende het pad van de tweedejaars U15 kruisen zijn gewaarschuwd: hun ongeslagen reeks is in acuut gevaar. Na VV Emelgem-Kachtem legde de lichting van 2004 nu ook het trotse Racing Waregem over de knie. Een volwassen prestatie leidde tot een kurkdroge 0-3 zege en een perfecte start van de tweede competitieronde. In één moeite namen de troepen van trainer Michiel ook revanche voor de bolwassing die hun één jaar jongere maats half november in het Mirakelstadion moesten ondergaan.
De tweedejaars mogen dan in verhouding tot het aantal gecreëerde kansen moeilijk scoren, daar tegenover staat momenteel een erg hecht blok. Dit team wil vanouds voor elkaar knokken en geeft dezer dagen bitter weinig weg. Het frustreerde Rassing danig: hun sterkhouders (de nummers 8 en 10) werden net als de snelle vleugelspelers aan banden gelegd en een uitgekookt Tielt was continu de situatie meester. Een realiteit die de korte lontjes bij de thuisploeg allerminst zinde.
Nochtans leken de omstandigheden Dylan, Warre, Thijs, Philippe, Robert, Rune V.L., Wout V.D.K., Efrem, Rune M., Qiano, Artan en Daniel niet meteen mee te zullen zitten. Een officiële arbiter bleek niet voorhanden, de wedstrijdleiding werd toevertrouwd aan een Waregemse voetbalpapa. Na de toss mochten de gastheren tegen de spelregels in aftrappen én van kant wisselen: de lage winterzon priemde Tielt de eerste 40 minuten in de ogen, de petloze doelman Dylan op kop.
Het belette Philippe niet om na 2 minuten al Artan met een goede doorsteekpass te lanceren, die op zijn beurt Rune M. aan de tweede paal op maat bediende: 0-1… of toch niet. De goal werd afgekeurd wegens discutabel buitenspel. De bezoekers putten er evenwel vertrouwen uit om het eerste quarter volledig naar hun hand te zetten. Qiano dwong een hoekschop af die door Artan op de keeper besloten werd, een halve omhaal van Philippe werd aan de tweede paal geplukt. Een dominant Tielt reeg de corners aaneen, er was al ruim een kwartier gespeeld toen Dylan een eerste keer door de knieën moest om een lage bal te neutraliseren. Een pass van Rune V.L. op Artan had iets te veel vaart, een vrijschop van Philippe schoot door voorbij alles en iedereen: 0-0 bij de mini-break.
Geel-blauw trok de lijn in deel 2 gezwind door. Philippe zorgde op vrije trap voor het eerste gevaar, na slap uitverdedigen belandde het leer net buiten de zestien in de voeten van Efrem. Onze nummer 10 kreeg de ruimte om zijn gave traptechniek te demonstreren: 0-1 met een krul in de winkelhaak. Het inspireerde Robert om van ver ook eens zijn kans te gaan: in de handen van de keeper.
Daarna sloop er meer afval in het spel, vooral bij de laatste baltoets. Maar de tegenstand deed niet beter, integendeel. En vanaf minuut 35 zwengelde Tielt de motor weer aan. Op vrijschop van Philippe doken plots 3 Kanaries alleen op voor het Waregemse doel, Efrem kon net niet afwerken. Artan, weggestuurd door Efrem, trof het zijnet. De verdiende 0-2 volgde alsnog. Efrem borstelde een free kick zonder veel weerwerk van de keeper in het dak van het doel. Net voor rust raakten de gastheren een eerste keer écht doorheen de Tieltse afweergordel: voorlangs. Het laatste woord was andermaal voor Efrem. Het schot raakte niet voorbij de portier.
Na de kampwisseling pakten de geelhemden terstond uit met een heuse belegering. Een knal van Wout V.D.K. bleek niet te klemmen, een sublieme ingeving van Efrem richting Artan werd randje buitenspel afgeblazen. Eén minuut later kopte Artan op aangeven van Efrem in een boogje over, de keeper ging gepast plat op een poging van Daniel. Twee opeenvolgende corners resulteerden in een verschroeiende uithaal (met links!) van Warre, de bal werd na de save van de doelman ultiem van de lijn gekeild. Ook een prima opening van Rune V.L. op Artan kreeg geen loon naar werken.
Waregem probeerde het initiatief over te nemen middels twee vrijschoppen en vooral één niet buitenspel gefloten aanval die voor een heet standje zorgde, maar niettemin groeide de frustratie zienderogen. Het lang uitgesponnen derde bedrijf werd dan ook beëindigd met twee Tieltse acties: Artan duwde op weg naar doel de bal te ver voor zich uit, Efrem mikte over.
“Philippe est une machine”, hoorden we in het begin van het vierde kwart niet voor het eerst vanuit het bewonderende supportersvak. De pijlsnelle en fysiek sterke verdediger metselde samen met zijn ijzig kalme maatje Thijs (die een match lang dapper de kniepijn verbeet) een onneembare burcht achterin. Warre en Robert sneden de flanken af en op het middenveld hielden Rune V.L. en Wout V.D.K. de controle. De jongens uit de Mirakelstraat moesten al hun hoop vestigen op enkele stilstaande fases, Dylan heerste in de lucht.
Efrem bleef balletjes tussen en over de linies droppen, Rune M. (2x) en Artan staken met hun snelheid de neus aan het venster. Tussen minuten 74 en 76 kreeg Tielt het nog heel even kwaad. Dylan raapte onachtzaam een terugspeelbal op, maar redde met de hele ploeg in doel de indirecte vrije trap vanop 5 meter in twee tijden. Ook een laatste vrijschop in cadeauverpakking leverde Rassing niet de aansluitingstreffer op. Erger nog: de vrijstaande Wout V.D.K. maakte er na een afgeweerde hoekschop met een volley vanop de rand van de rechthoek 0-3 van. Boeken toe, het gekrakeel in de slotminuten kostte Philippe nog een licht toegekende gele kaart.
Met 6 op 6 kan de bende van Michiel nu met vertrouwen de partij tegen SV Anzegem, die andere uitdager in reeks C, tegemoet zien. Maar eerst is er woensdag nog samen met de eerstejaars de heenwedstrijd van de achtste finale van de Jeugdcup Het Nieuwsblad. Het massieve RC De Panne verslaan wordt een hele klus. Als de aangekondigde sneeuw maar geen spelbreker speelt. (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten