Voetbal is emotie, dat werd op de tweede speeldag in reeks B nog maar eens geïllustreerd. Was de eerste helft op bezoek bij Mandel United nog eentje vol tandengeknars wegens 2 weggeefgoals en 1 gemiste penalty, na rust veroverden de tweedejaars de supportersharten weer gestaag met snedig eenrichtingsvoetbal en een meer dan terechte 2-2. Helaas, in de laatste minuut gingen de gastheren middels hun enige voldragen aanval van de tweede helft met de volle buit aan de haal. Die hold-up kwam hard aan maar een drama? Niet echt. Kop op boys, binnen twee weken is er weer een match.
Tieltse politici die nog op zoek zijn naar inspiratie voor hun verkiezingscampagne en daarbij willen inzetten op sport kunnen we een tripje naar het Stedelijk Sportstadion in Izegem aanbevelen. Onder meer de voetbal-accommodatie wordt er dezer dagen met visie en doortastendheid aangepakt. Het resultaat is onder meer een kunstgrasbiljart met knappe polyvalente tribune en indrukwekkende jeugdkleedkamers die automatisch respect bij hun betreders/gebruikers afdwingen.
Het was in die innemende setting dat Dylan, Rune M., Artan, Philippe, Robert, Léon, Rune V.L., Thijs, Wout V.D.K., Efrem, Warre, Julien, Daniel en Qiano hun ding mochten doen. Omdat trainer Michiel zelf de shoes moest aanbinden, werd de coaching overgenomen door Elias. Tielt eiste van bij de aftrap het initiatief op. Binnen de minuut werd Léon weggestuurd na een driehoekje Rune V.L.-Wout V.D.K., de keeper bleek goed opgewarmd. Ook een actie van Daniel-Efrem was veelbelovend, maar in minuut 3 liep het schromelijk fout: schrikwekkend balverlies in de eigen rechthoek reikte Mandel de 1-0 op een presenteerblaadje aan.
Die hadden we niet zien aankomen, en de geelhemden lieten zich van de weeromstuit de kaas van het brood eten. Niet dat de fusieclub uit Izegem en Ingelmunster plots zo’n grensverleggend voetbal bracht, maar ze hadden met de injectie van drie interprovinciale spelers wel snelheid als een gevaarlijk wapen. Toen ze een eerste keer door de Tieltse afweergordel glipten, zaten eerst de paal en daarna tot twee keer toe Dylan nog in de weg. Bij de tweede raid was het koekenbak. Onze rechterflank kreeg geen rugdekking centraal en de pijlsnelle nummer 11 mikte na amper 11 minuten de 2-0 in de korte hoek.
De Kanaries waren versuft door die dubbele uppercut en misten dash en overtuiging om de scheve situatie snel recht te zetten. Daniel (met een schotje) en Qiano (offside op voorzet Léon) deden hun best, maar voor het overige waren de ruimtes tussen de linies veel te groot en de onderlinge tikjes veel te kort. Te veel spelers liepen uit positie, op die manier werd het (nieuwe) 3-5-2 systeem hun vijand.
Met een volledig nieuwe rechterflank Robert-Thijs-Julien probeerde Tielt in het tweede kwart de bakens te verzetten, maar er bleef veel te veel afval in het spel. Een voorzet van Thijs die iets te weinig curve meekreeg om Qiano te bereiken was samen met een plukbal voor Dylan lange tijd het enige noemenswaardige. Tot Efrem in minuut 34 op wandel ging en onderuit werd gehaald in het strafschopgebied. Rune V.L. nam zijn verantwoordelijkheid en bleef kijken tot de doelman een hoek koos, de paal aan de andere kant voorkwam evenwel de 2-1: weg uitgelezen kans op de aansluitingstreffer.
De stand wijzigde voor rust niet meer, ondanks goed opstomen van Rune V.L. en vrijschop van Efrem (naast) enerzijds en een verwaaid afstandsschot van Mandel United tegen de paal.
Na de appelsientjes kregen we een heel ander VV Tielt te zien. Met Philippe nu alleen op de linkerflank en Léon opnieuw in steun van Daniel kwamen de bezoekers veel dwingender voor de dag en dat loonde bijna onmiddellijk. Philippe lanceerde Léon die het spurtduel met de keeper won en met een laterale pass Daniel kon bedienen: 2-1, het sein om de thuisploeg voortdurend op de eigen speelhelft te parkeren. Philippe (gekraakt voorzet-schot voorlangs) en Léon (in extremis foutief afgestopt) bleven beuken, Efrem schilderde een vrije trap op het hoofd van Rune V.L. maar de keeper had op de buffelstoot een super save in huis.
Léon (op keeper), Philippe (rakelings in corner gekopt) en Wout V.D.K. (net een tikje te ver van de voet) onderstreepten de Tieltse suprematie, een attente Dylan ontmijnde de enige uitbraak van de roodhemden. De wegsnellende Warre kon alleen ten koste van geel worden afgestopt, Daniel en Efrem mikten meteen na elkaar op de goalie.
Met nog 20 minuten te gaan voelde iedereen dat een gelijkspel en zelfs winst er nog in zat voor onze U15. Wout V.D.K. trapte voorlangs, Julien strandde op de keeper. In minuut 67 volgde gerechtigheid. Een loopactie van Wout V.D.K. dwong de Izegemse goalie tot ontzetten vlakbij de zijlijn, waarna de marathonman snel uitgooide tot bij Efrem en die van ver raak trof in het dak van het verlaten doel: prinsheerlijk 2-2.
Mandel United speelde met het mes tussen de tanden en Wout V.D.K. moest na een bikkelharde sandwich naar de kant. Geel-blauw rook de overwinning: Artan (over), Philippe, Léon en Julien drongen aan. Die Sturm und Drang was niet zonder risico: Artan kreeg geel voor een duwfout en Rune V.L. sneed nog net de passlijn voor een potentieel tegendoelpunt af.
Het venijn zat ‘m in de staart. Léon leek in de laatste minuut op de 2-3 af te stevenen maar werd voor hoogst discutabel buitenspel van Julien teruggefloten. Mandel United profiteerde dubbel: het zette prompt met één bliksemsnelle tegenprik van zijn sterspelers de boel op zijn kop. (Over het) randje buitenspel? De ref zag er dit keer vreemd genoeg géén graten in, Tielt incasseerde een mokerslag (3-2). Tijd om nog iets terug te doen was er niet meer. (kvl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten