Stank voor dank. VV Tielt, dat galant inging op de smeekbede van SVV Damme om bij gebrek aan speelgerechtigde U15 de partij buitenshuis af te werken, bleek zaterdag niet opgewassen tegen een overdosis onsportiviteit. Een inderhaast uit de eigen entourage geplukte ref bestond het twee flagrant onreglementaire goals voor de thuisploeg te valideren. Meteen goed voor de 2-1 nederlaag van de schande. Dat de aanvoerder en enkele teamgenoten zich achteraf kwamen excuseren voor het onwaarschijnlijke matchverloop, was tekenend maar een schrale troost voor onze tweedejaars.
En zeggen dat het nog zo’n heerlijk voetbalweertje was, daar op de Sijseelse Eikelberg. Voor het overige zouden de omstandigheden een middag lang tegen zitten. Het begon al met een door vermeende wegwerkzaamheden onnodig ingewikkelde rit naar Sportpark ’t Veld en doelman Dylan die pas 35 minuten voor de aftrap ter plaatse geraakte. Eerder had Julien ziek afgehaakt en Robert zijn kat gestuurd. Trainer Michiel rooide het inclusief de vooraf onzekere Thijs dan maar met één wissel in de wedstrijdselectie die verder bestond uit Rune M., Artan, Philippe, Rune V.L., Wout V.D.K., Efrem, Warre, Léon, Daniel en Qiano.
Een officiële arbiter bleek om 13.30 uur bovendien niet voorhanden, maar daar had SVV Damme een wonderbaarlijke oplossing voor. Het fluitje werd in de mond gestopt van een vertrouweling die helemaal klaar was voor zijn moment de gloire, maar daarover straks meer. De gastheren presenteerden zich van bij de kick-off als een taaie ploeg die vooral rekende op zijn twee aalvlugge spitsen. Na één minuut glipte de nummer 11 al door de mazen van het net, hij besloot naast. Een tweede dreiging werd door Artan ontzenuwd, even later zeilde een afvallende bal over de lat.
De roodhemden zetten voortdurend druk, bij de bezoekers was de balcirculatie lange tijd niet snel genoeg om te kunnen uitbreken. En toen het toch lukte, sloeg de scheids een eerste keer toe. Rune V.L. werd aangetikt maar kon toch doorzetten en Efrem en Léon alleen richting keeper sturen. De voordeelregel werd evenwel lompweg met de voeten getreden: wég open kans op 0-1. Na een goeie actie en steekbal van Rune V.L. ging Léon opnieuw aan de haal, de trap eindigde overhaast over.
Intussen bleef Damme bij elke tegenprik gevaarlijk. Bij een fastbreak stoomde de spits alleen op Dylan af, de laatste baltoets was er teveel aan (naast). Waarna de thuisfluiter besliste een tweede keer wedstrijdbepalend te zijn. Tot ongeloof van de 22 (!) gladiatoren en de beide banken sloot hij (on)zedig de ogen voor meters buitenspel. Damme nam het cadeau zonder blozen aan: 1-0 net voor de onderbreking.
Een geprikkeld Tielt pakte deel 2 een pak beter aan. De Kanaries knokten zich in de duels en toonden zich nu alerter. Een en ander resulteerde meteen in een resem corners (o.a. na een prima opening van Qiano en knappe passeerbeweging van Wout V.D.K.), een uitbraak van Warre en een snedige voorzet van Philippe voorbij de kruin van Qiano. Efrem ging vervolgens 2x zijn kans, maar net bij als de medemaats een rijtje hoger misten de pogingen peper en zout.
Voor de beste mogelijkheid voor rust tekende Léon: op snelheid voorbij zijn verdediger én de keeper, waarna de gelijkmaker van de lijn werd weggekopt. Het zat geel-blauw niet mee, ook niet toen Thijs gepast opdook bij een tweede opeenvolgende hoekschop en een voorzet rakelings voorbij Wout V.D.K. zoefde.
Michiel poogde na de pauze extra voetbal in het Tieltse spel te pompen door Wout V.D.K. opnieuw in de vertrouwde middenveldsdriehoek te poten, Rune M. mocht op de rechterflank zijn snelheid proberen te benutten. Na 30 seconden was het al bijna bingo na een zwakke interventie van de keeper: Rune M. trof het zijnet. Damme plaatste daar 2 hoekschoppen tegenover, Tielt reageerde met een actie en voorzet van Léon, door Rune M. verlengd in de handen van de goalie. Datzelfde duo was één minuut later wel succesvol. Léon lanceerde Rune M. die als een hazewind het halve veld overstak en de 1-1 tegen de touwen prikte.
Damme stond op kraken, met een resem ‘gesneuvelden’ leek een uitvaartverzekering bij Viaene-Vinckier geen overbodige luxe. Tielt probeerde door te drukken middels een raid van Philippe gevolgd door een hoge kopbal van Léon, en een voorzet-schot van Rune M.. Efrem dreigde met een kap en een schot… op de gestrekte doelman.
Eén minuut later gebeurde dan het onwaarschijnlijke. Dylan werd bij een tegenaanval doodleuk onderuit getrapt en bleef roerloos liggen. De man in het groen liet evenwel zonder gêne begaan en twintig seconden later mocht Damme zomaar van de verwarring gebruik maken om door een bos van Tieltenaars de 2-1 te netten. Dylan moest met een dijblessure de wedstrijd staken en werd met spoed afgevoerd, Artan trok noodgedwongen de keepershandschoenen aan. De emoties laaiden bij zoveel onrecht huizenhoog op, maar het kwaad was geschied.
In het vierde quarter zetten onze U15 nog alles op alles om het tij te doen keren en dat zorgde met een tweemansdefensie onvermijdelijk voor linke situaties. Rune M. kon na een counter maar net de doodsteek vermijden, een corner werd nipt over gekopt. De match bleek al snel voorgoed om zeep, de sfeer langs de lijn ook.
De mannetjesputters van Damme, de nummers 7 en 2 op kop, tastten intussen grijnzend steeds verder de grenzen van het aanvaardbare af. De brave bezoekers misten grinta om te antwoorden. Nadat ook Warre onbestraft geschopt werd, ging de ref alsnog aan het compenseren. Het geel voor de nummer 14 en het rood voor de doelman na vermeend handspel bleken een pleister op een houten been. De laatste pogingen via Thijs (prima partij, over) en Efrem (vrijschop in de muur) konden de Schande van Damme niet meer uitwissen.
Na deze aanfluiting voor al wie gewestelijk jeugdvoetbal een warm hart toedraagt, blijven de tweedejaars zo achter met 6 punten op 12. Dat daarbij drie keer op rij uit werd gespeeld, is zeker een verzachtende omstandigheid maar het hadden er net zo goed 12 kunnen/moeten zijn. Dat je ook hiervan weer sterker en wijzer wordt, is een les die misschien aanvaard kan worden als de grootste frustraties zijn doorgespoeld. Wordt KFC Meulebeke dan maar het kind van de rekening? (kvl)
